شقاق مزمن به نوعي از اين بيماري اطلاق مي‌شود كه بيشتر از ۶ هفته طول بكشد و ديگر با روش هاي خانگي و دارويي قابل درمان نباشد. حتي در معاينات باليني هم اين نوع فيشر به راحتي قابل تشخيص است، چون عمق پارگي ايجاد شده در دهانه مقعد زياد است. در اين مرحله تنها راه درمان، عمل جراحي شقاق است كه به روش هاي گوناگون انجام مي‌شود.
عمل جراحي تحت بيهوشي و يا بي حسي موضعي انجام مي‌شود و معمولا با درد و خونريزي همراه است. همچنين بعد از انجام هر يك از روش‌هاي جراحي شقاق يا فيشر مقعد، نياز به چند روز استراحت و مراقبت از زخم مي‌باشد تا اين ناحيه عفونت نكند.
كارهايي كه قبل از جراحي بايد انجام شود!
معمولا اگر زخم در نواحي جانبي دريچه مقعد ايجاد شده باشد، احتمال وجود بيماري هاي زمينه اي مثل كرون يا اختلالات ديگر وجود دارد. بنابراين در اين شرايط، انجام آزمايشاتي براي بررسي بيشتر قبل از عمل لازم است.
آزمايشاتي كه ممكن است قبل از عمل شقاق انجام شود شامل:
سيگموئيدوسكوپي: در اين آزمايش يك لوله باريك و انعطاف پذير براي بررسي بخش سيگموئيد روده از طريق مقعد وارد شده و معمولا براي افراد زير ۵۰ سال انجام مي‌شود. اين آزمايش هيچگونه خطري براي فرد نخواهد داشت.
آنوسوكوپي: اين دستگاه يك لوله باريك است كه و براي معاينه ناحيه انتهايي روده و مقعد از آن استفاده مي‌شود.
كولونوسكوپي: اين آزمايش زماني انجام مي‌شود كه پزشك قصد بررسي كامل روده بزرگ را داشته باشد.
وقتي كه فرد علائمي مثل درد شكم و اسهال را تجربه مي‌كند كه از عوامل خطر ابتلا به سرطان روده و ساير بيماري‌ها به شمار مي‌رود، پزشك براي اطمينان خاطر انجام كولونوسكوپي را تجويز مي‌كند. بخصوص مشاهده اين علائم در افراد بالاي پنجاه سال نياز به انجام آزمايشات دقيق تري دارد.
راه‌هاي عمل جراحي شقاق
راه هاي مختلفي براي جراحي شقاق وجود كه با توجه به محل ايجاد شكاف و شرايط پيشرفت بيماري، يكي از آنها انتخاب مي شود.
اسفنكتروتومي
طي اين روش در عضلات اسفنكتر اطراف مقعد برشي ايجاد مي شود تا اسپاسم ايجاد شده در اين ناحيه از بين برود و روند بهبود زخم شقاق آغاز شود. اسفنكتروتومي در دو نوع باز و بسته انجام مي‌شود.
اسفنكتروتومي باز: اين جراحي تحت بيهوشي كامل و در اتاق عمل انجام مي‌شود. طي اين عمل برشي روي عضله اسفنكتر ايجاد مي‌شود و در انتهاي جراحي برش ايجاد شده را بخيه نمي زنند تا بصورت خود به خود و به مرور زمان بهبود يابد.
اسفنكتروتومي بسته: كاملا مشابه روش باز انجام مي‌شود، با اين تفاوت كه در انتهاي جراحي پزشك محل برش را با بخيه مي‌بندد.
خطرات و عوارض
با وجود اينكه اسفنكتروتومي در بين روش هاي جراحي بسيار موثر عمل مي كند اما اين روش با عوارض بسياري همراه است. شايع ترين عارضه عمل شقاق به روش اسفنكتروتومي، بي اختياري مدفوع و گاز است و معمولا از هر ۱۰ نفر، ۳ نفر دچار اين عارضه مي شوند. البته عدم توانايي در كنترل حركات روده گاهي يك مشكل جزئي است كه بعد از مدتي بهبود مي يابد اما در مواردي هم ممكن است اين عارضه دائمي باشد.
همچنين از ديگر عوارض اين روش مي‌توان به احتمال بروز عفونت بعد از جراحي اشاره كرد. البته در صورتيكه بهداشت و مراقبت هاي بعد از عمل به درستي رعايت شود، احتمال بروز عفونت بسيار كاهش مي يابد.